Mannequins
Deze paspop is een fysieke samenkomst van het westerse schoonheidsideaal van vrouwen. Ze is een vertegenwoordiger van het vrouwelijke schoonheidsbeeld. Ze is de samenkomst van allerlei elementen waar Amy zich als maker tegen afzet.
Als jonge vrouw van nu is het interessant om te zien wat er gebeurd met het schoonheidsideaal. Amy is opgegroeid in de tijd dat telefoons net een belangrijk onderdeel werd van het sociale leven. Sinds Amy klein is heeft ze ook gestruggeld met het wegleggen van die enorme beelden stromen. En nu nog steeds kiest ze er voor om constant geluid om der heen te hebben.
Als ze naar de paspoppen kijkt, krijgt ze medelijden. Ze hebben allemaal hetzelfde lijf, zelfde vormen. Door de gebruikersschade zijn ze eindelijk uniek geworden. Dat zelfde medelijden voelt Amy met mensen die zich zo krampachtig in het malletje van een paspop willen stoppen. Dat is hun levensroeping, maar als mens je bent zoveel meer dan dat. Wij hoeven geen gebruikersschade op te lopen om uniek te zijn.
Door deze beelden stormen letterlijk op het paspoplijf te projecteren, is Amy opzoek naar de confrontatie met de projecties die ze heeft op zichzelf.
Hoe ze zich moet gedragen als vrouw, haar verhouding met het schoonheidsideaal en de seksualisering van haarzelf.
Klik hier voor de video’s van deze installatie
